Hanife Terkivatan, 1949´ de doğdu, 1971 den beri Almanya` da yaşıyor.
1949 da kayseride dünya´ya geldim.
Esimle evlendirildigimde henuz 14 yasindaydim.
1971 de eşim Almanya – Bremen şehrıne geldi. AG – Weserde işe başladı. Kazandıgı parayı Türkiye´ye yollardı. Bu parayla ev yaptırdık. Eşim tekrar türkiyeye dönecekti, vazgeçi, çünkü güzel para kazanıyordu.
1979 da bizleri yanına aldı, bu arada 9 sene eşimden uzak kaldım. Türkiyedeki ev düzenimi bozmadım, belki bir gün döneriz dedim.
Ben ve Çocuklarım önce Çok zorlandık. Almanca bilmiyorduk. Alış verişe gidiyorduk anlamıyordum. Her şeye ja cevabı veriyordum. Bir gün türk bir komşum beni uyardı, her seye ja deme yanlis anlasılırsın dedi. Baktım haklı. Bana „ Ich nicht verstehen “ kelimesini ögretti. Bu sefer bana bir şey soruldugunda bu cümleyi kulaniyordum. Daha sonra yavas yavas ögrendim.
Komşularım türktü, büyük destek aldım onlarda. Daha sonra karsılıklı birbirimize yardım ettik.
Ilk Ise basladıgımda hic almanca bilmiyordum, el kol harekettiyle ve eşyalari göstererek anlasmaya calısıyordum.
19 sene Martini kilisesinde temizlik isi yaptım. Hayatımda ilk defa kilise görmüs oldum. Burada unutamadıgım bir olay yasadım. Bir gün işe geldim, kilisenin bir odasında, ciceklerle etrafı dolu bir tabut, yaklaştıkça içinde ölü bir insan oldugunu farkettim, bunun üzerine korkup bagırarak kendimi dışarı attım. Bunu fark eden Papaz yanıma geldi ellerimi tuttu, korkmamami söyledi. Beni rahatlattı ve şunu söyledi „ Ölülerden korkma, sen diri insanlardan kork, o uyuyor. Bunun sana zararı yok.“O günden beri ölülerden korkmuyorum. Düsündügünde Almanya bana iyi seylerde ögrettmis.
Eşim 1983 e kadar AG – Weser de çalıştı. AG – Weser kapatınca bir ara kesin dönüs yapalım dedik Bu sefer cocuklar buraya alışmıstı, onlar gitmek istemedi. Eşimde hemen Bremen Volkanda is bulunca kaldık.Çocuklar burada okudu, meslek sahibi oldular. Hayat ve düzenlerini burada kurdular. Bundan dolayıda burada kalmak zorunda olduk.
Bu gün 67 yasındayım emekliyim. Türkiye´ye dönmek istemiyorum, hemen hemen ömrümün yarısını burada bıraktım.
Hayatımızı düzenimizi burada kurduk. Bugün baktıgımda aslen türkiyede kendimi yabancı hisediyorum.
